'Που βαδίζεις ΑΚΕΛ; Το 1950 ψηφίζεις για Ένωση, το 2004 για Διχοτόμηση'. Πανό από τις διαδηλώσεις των Τουρκοκυπρίων υπέρ του σχεδίου Ανάν, 2004. Αυτό το κείμενο δεν γράφτηκε για να συνεισφέρει στη συζήτηση γύρω από την υποτιθέμενη ανάγκη αλλαγής του ΑΚΕΛ, που άρχισε μετά την αποτυχία του κόμματος στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Mια τέτοια συζήτηση ίσως να είχε κάποιο νόημα πριν καμιά δεκαριά χρόνια, όταν η σαθρότητα του κόμματος βρισκόταν καθημερινά σε δημόσια θέα, με τα πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματος να βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας. Αφέθηκε να γραφτεί μετά τις βουλευτικές εκλογές μόνο και μόνο για να μην ταπελωθεί ως αντι-ακελική προπαγάνδα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Με ένα σημαντικό κομμάτι του αριστερού εξωκοινοβουλευτικού χώρου να υποστηρίζει συστηματικά το ΑΚΕΛ τα τελευταία 10 (και βάλε) χρόνια, υιοθετώντας τόσο μια προσέγγιση δύο μέτρων και δύο σταθμών όσο και μια τακτική υπερπροστασίας του κόμματος, οι αριστερές κριτικές του ΑΚΕΛ έχουν καταλήξ